San Agustin’s beelden| Colombia

Meestal kan ik redelijk vroeg opstaan in het dagelijks leven.  Zo ook toen we naar San Agustin gingen. Liever niet vroeg natuurlijk, maar ok het is mogelijk. Deze eigenschap is belangrijk tijdens het reizen. Hoe vaak ik wel niet om 5.00/6.00 of 7.00 in de ochtend een bus moest pakken, bijna ontelbaar. Het is dan fijn dat je ‘enigszins makkelijk’ kunt opstaan.

Een warrige start voor San Agustin

Zo ook in de Desierto de Tatacao. Om 8.00 ‘s ochtends zou de bus naar San Agustin vertrekken vanuit Neiva. We moesten dus om 6.00 de ‘taxi’ bus hebben vanuit ons hostel. Eeehmm, wat zei ik ook alweer over goed vroeg op kunnen staan? Juist ja, we hadden de verkeerde tijd in het hoofd en stonden  dus te laat op. Toen ik mijn hoofd naar buiten draaide zag ik de ‘taxi’ al staan! Oeeeps, morning! Als een gek douchen en spullen pakken. Een beetje haastige start dus. Gelukkig waren we –ondanks onze vergissing – op tijd voor de bus naar San Agustin.
Na een deel met een normale bus te hebben afgelegd, moesten we halverwege overstappen op een jeep. Backpacks op het dak (en ja er viel op gegeven moment iets uit iemands tas…wat het was weten we nog steeds niet) en zonder gordel in de bak. Heel relaxt zaten we niet die resterende 1,5 uur naar San Agustin maar ach…heb ongemakkelijkere posities meegemaakt. Zo zat ik een keer 3 uur lang met iemand mijn schoot in een Mongoolse minivan, dat is ook niet iets om aan te bevelen.

San Agustin

“You didn’t take a taxi? You’re crazy, haha!” Welcome in San Agustin

Toen we uiteindelijk in San Agustin aankwamen waren we een beetje moe. Nadat we uitstapten werden we omringt door personen die ons allemaal een tour wilde verkopen. Na ze weggewuifd hebben, lag onze volgende missie in het verschiet. Het hostel vinden. Omdat we vanaf 6.00 op ons gat hadden gezeten wilden we wel wat beweging. En of wat die kregen! We hebben uiteindelijk bijna een uur gezocht en gelopen in San Agustin (met name omhoog), met backpack, in een vochtig warm klimaat. En arme Sander met zijn zware rugzak op wieltjes-koffer. Na veel gedraal kwamen we gelukkig iemand tegen die ons de weg wees naar Casa de Nelly . We kwamen op deze plek op aanraden van twee meiden die we in Tatacao hadden ontmoet. En wat een fantastische plek is Casa de Nelly! De reizigers en het personeel keek ons wel raar aan toen we lopend aankwamen met onze bagage. “ You didn’t take a taxi? You’r crazy”, uhu. Zodra we in onze heerlijke ruime kamer kwamen, waren we onze zweterige tocht in een keer vergeten. Na wat opfrissen zijn we  zelfs weer terug gelopen (het scheelde al dat we wisten hoe we moesten lopen en dat we geen bagage bij ons hadden) naar het stadje. Daar wat gegeten, bij een  foute fastfood tent. Wat verlang je soms gewoon naar frietjes! Ze hebben een ontzettend grote supermarkt waar we pasta kochten en groentes. Een relaxt avondje met zelfgemaakte pasta, schaakles van Master Sander, gesprekken met een Argentijn die met zijn auto rondreisde in Colombia en koude biertjes.
Uitzicht San Agustin Colombia

Mesita’s en mysterieuze beelden in San Agustin Archaeological National Park

In San Agustin kun je verschillende activiteiten ondernemen. Bijvoorbeeld verschillende watervallen met touroperators, paardrijden en het San Agustin Archaeological national park. Er staan niet alleen maar beelden in dat national park, maar er zijn nog meer plekken rondom San Agustin. Wanneer je alles zou willen zien, ben je minimaal 3 dagen bezig. Omdat wij niet als gekke toeristen in een idioot tempo alles maar wilden zien wat er te zien was, focuste we ons op 1 ding. En hier namen hiervoor de tijd. We besloten na gesprekken met mede-reizigers in Casa de Nelly dat we zelf –dus niet met een tour-  op pad wilden gaan in het park.
Dit bleek een goed besluit.  Unesco Heritages San Agustin Archelogical National park laat een bijzondere mysterieuze cultuur zien waar nog weinig over bekend is.  Het was vanaf Casa de Nelly iets van 30 minuten lopen. Met af en toe stoppen om foto’s te maken. Prima wandeling.

San-agustin

We waren er in april dus niet in het hoogseizoen met af en toe een regenbuitje. Het park was redelijk rustig. We bezochten eerst het museum om wat achtergrond informatie te krijgen.  In Zuid-Amerika is er maar 1 plek waar zoveel religieuze monumenten en megalitische beeldhouwerken te vinden zijn. Dat is in San Agustin. Het is bijzonder hoe gedetailleerd deze beelden zijn gemaakt door de mensen van de Noordelijke Andes cultuur. Deze cultuur beleefde haar hoogtij van 1e tot de 8e eeuw na Christus.  Al werden de historische tombes pas ontdekt in de 18e/19e eeuw.  Je vindt er veel graftombes en bijbehorende beeldhouwwerken.
Het park is opgedeeld in verschillende Mesita’s (kleine tafeltjes). Mesita A, B, C  en D. Waarbij Mesita’s A t/m C de meest oude opgravingen hebben. We bezochten ook ‘Bosque de Las Estatuas’ . Bosque de Las Estatuas was mooi verscholen in het bos. Hier was een serene rust. Hier staan veel verschillende beelden vanuit de hele regio.
Het is de moeite waard om hier te komen. Het is bijzonder om te zien hoeveel archeologische kunstwerken hier te vinden zijn, terwijl er nog steeds weinig over bekend is waarom de mensen dit destijds maakten. Het mysterieuze pre-Colombiaanse tijdperk.

Vegetarische restaurants in San Augustin

San-agustin

Na onze tocht in San Augustin Archaeological National Park hebben we een heerlijke vegetarische lunch bij Saludarte gehad. Er was ook een  vegetarisch restaurant Tomate Verde . met een Duitse eigenaar. We hoorden er goede verhalen over. Helaas konden wij het niet precies vinden.
Het dorpje zelf heeft een grote overdekte markt. Hier kun je heerlijke fruit, groentes en noten halen op zondag. Was erg leuk! We werden ook verwelkomt door groepje kinderen. Na netjes toestemming te vragen aan de aanwezige ouders, hebben we de kinderen ook gefotografeerd. Lekkere koffie kun je ook drinken in San Augustin.

’s Avonds hebben de koks van Case de Nelly een heerlijke vegetarische maaltijd gemaakt met rijst en heel veel groentes.